Гашыйк булдым бер чибәргә: зәңгәр күлдәй күзләре,
Урман кебек керфекләре, балдай татлы телләре.

Әй, чибәрем, кыйгач кашым!
Бигрәк нурлы йөзләрең!
Йөзектәге асыл ташым,
Сине генә эзләдем.

Синең өчен мин әзермен кояшка да менәргә,
Йолдызлардан бина төзеп, шунда сине көтәргә.

Әй, чибәрем, кыйгач кашым!
Бигрәк нурлы йөзләрең!
Йөзектәге асыл ташым,
Сине генә эзләдем.

Сине генә мин яратам, сине генә сагынам.
Синең өчен генә яшим, синең өчен җан атам.

Әй, чибәрем, кыйгач кашым!
Бигрәк нурлы йөзләрең!
Йөзектәге асыл ташым,
Сине генә эзләдем.