Ніхто не ведае, дзе лепш,
Чаго мы існуем.
Найлепшае на гэтым свеце
Дзеля зместа.

Нам не хочацца здымаць свае акуляры,
Бо так прыемна назіраць,
Як кожны крочыць, кожны сочыць
І трымае тое, што ён мае,
Тое мае, гэта што дагэтуль
Ён не ведаў.

Каханнем будзем мы займацца
Пад дулам пісталета
Хоць разумею, што гэта [...]
Навошта мне твае пакуты,

Калі сваіх хапае,
Ды яшчэ і там і тут.
Дзе кожны крочыць, кожны сочыць
І трымае тое, што ён мае,
Тое мае, гэта што дагэтуль
Ён не ведаў.