Тагы бер төн ялгыз,
Бары тик юл һәм син, ай һәм боз,
Су һәм тоз: күзгә яшьләр тула.
Бары тик
синең кебекләр генә моңа түзә ала

Әй, энем, юкка борчылма,
Бөтен кайгыларыңны җыеп учыңа
Җибәр, очсыннар, җил белән качсыннар,
Яшьләр тәрәзәләрен ачсыннар.

Саф һава җитми үпкәләргә,
Әйдә, сөрт яшьләреңне, җиткән үпкәләргә.
Елакларны берәү дә яратмый.
Гел янып торган йөрәк катмый.

Булмый көн саен бәйрәм, аңла,
Безнең кояшлы көннәр алда.
Бер нигә дә карама,
Чын егетләр качмый җылы якларга.

Тумыштан ук ялгыз кала
Урамнар кочагында үскән бала
Йөрәгенә үпкә тула
Урамнар кочагы бик салкын була
Бит ул...

Без тагын күп – мин мин үзем минем уйларым
Аларны карадым араладым санадым
Хәтергә салып куйдым тезеп куйдым һәм нәтиҗә
Ясадым күккә карадым төн белән сөйләштем

Йөри торгач кешеләр белән аралашырга
Туры килә кәкре китә
Берәүгә юл күрсәтергә Ике сүз генә җитә
Юк мин монда туарга тиеш түгел идем чынлап

Көн саен йөрим аптырап тегесен-монысын карап
Яңаны корып йөрмә ле эч пошырып
Кемдер миңа дәшә
Тегеләргә сәләм мә башыңа шешә

Юк җылы яклар юк якты көннәр
Юк дуслык мәхәббәт ышаныч
бар акча белән бурыч тыныч ышанма миңа охшама миңа Барыбер берүзең барысын булдырып кара

Тумыштан ук ялгыз кала
Урамнар кочагында үскән бала
Йөрәгенә үпкә тула
Урамнар кочагы бик салкын була
Бит ул...