Аднойчы на ​​вуліцы
знаёмы вецер
мне прынёс
пах валасоў

пах валасоў
Гэта быў твой
такі знаёмы
І разнастайны

Няўжо дзесьці вецер? ..
Твае сінія вочы ...
Нічога б не пашкадавала
Каб хоць раз іх втсретить.
Каб хоць раз іх сустрэць.

Зноў і зноў
Іду я кудысьці
І толькі знаёмы вецер
выпраўляе мяне

Зноў і зноў
Я думаю пра цябе
І пра акіяне
тваіх валасоў

Няўжо дзесьці вецер? ..
Твае сінія вочы ...
Нічога б не пашкадавала
Каб хоць раз іх втсретить.
Каб хоць раз іх сустрэць.