Сүйеді екем...»

сүйеді  екем,  сүйеді  екем  сені  мен ,

артық  көріп  көктеменің  лебінен.

сен  туралы  жырлайды  екен  құс  біткен,

махаббатты  алып  ұшып  көгімен.

 

жеңіл  ғана  сенің  аяқ  басқаның,

ұқсамайды  жүрсіне  басқаның.

сенің  жайлап  үн  шығармай  күлгенің ,

ұқсамайды  күлксне  басқаның.

 

сенің  көзің  қарада  емес,  көк  те  емес,

ол  бір  ғажап  жарқыраған  отты  елес.

сенсіз  жерде  жыр  туындап  кеудемде,

сенсіз  жерде  қызыл  гүл  де  көктемес.

 

сен  озыңсың , сен  сезімсің  мендегі,

күмбірлетіп  жіберетін  кеудені.

домбыраның  құлақ  күйін  келтіріп,

шерітпегенің , тартпағаның  жөн  бе  еді.

 

көп  жұрыппыз , жетер  жолда  аз  қапты,

баяғыдай  құлпыртыпты  жаз  бақты.

үнсыз  ғана  қоштасып  ек  екеуміз,

үнсыз  қайта  табсыуға  жазбапты.