Ты абыйшоў цзлы свет – колькі краін, 
Ты бачыў сотні вачэй, быў не адзін. 
Але за сотні застаў лёс ты свой не напаткаў. 
Усё вельмі проста, а ты думаў заўжды, 
Што за экватар ляцець трэба ль і ты 
Лятаў і вернуўся зноў, каб знайсці сваю любоў. 

Ружы твае пацалункамі ня грэюць. 
Ад васількоў прагучаецца кроў, 
Як цябе я пацалую. 

Прыпеў: 
Я твая, я твая папараць-кветка, 
Мы з табой, мы з табой ідзем па палетку. 
Я твая, гэта наш час, 
Усе наўгола дзеля нас. 
Я твая, я твая папараць-кветка, 
Мы з табой, мы з табой стрэнемся ўлетку. 
Не губляй не варта слоў, 
Напаткае нас любоў. 

ІІ. І мы прачнемся ўдвох у белай траве, 
І вецер будзе шаптаць мне і табе, 
Што ўсё наўгола для нас 
У гэты самы лепшы час. 

У гэты час мы забудзем усё на свеце, 
Нібы палац, гэты свет дзеля нас. 
Мы шчаслівыя, як дзеці. 

Прыпеў: 
Я твая, я твая папараць-кветка, 
Мы з табой, мы з табой ідзем па палетку. 
Я твая, гэта наш час, 
Усе наўгола дзеля нас. 
Я твая, я твая папараць-кветка, 
Мы з табой, мы з табой стрэнемся ўлетку. 
Не губляй не варта слоў, 
Напаткае нас любоў. 

Ружы твае пацалункамі ня грэюць. 
Ад васількоў прагучаецца кроў, 
Як цябе я пацалую. 

Прыпеў: 
Я твая, я твая папараць-кветка, 
Мы з табой, мы з табой ідзем па палетку. 
Я твая, гэта наш час, 
Усе наўгола дзеля нас. 
Я твая, я твая папараць-кветка, 
Мы з табой, мы з табой стрэнемся ўлетку. 
Не губляй не варта слоў, 
Напаткае нас любоў. 

Я твая, я твая папараць-кветка, 
Мы з табой, мы з табой стрэнемся ўлетку. 
Не губляй не варта слоў, 
Напаткае нас любоў. 

Напаткае нас любоў.