«Әтием!» - дияргә
Кызыгып үстем мин,
Күп вакыт үпкәләп яшәргә
Хакым юк икәнне
Мин үскәч бары тик аңладым.
 

Кушымта:
Аерым яшәүнең
Сәбәпләрен белдем,
Упкәләмим синң, әтием.
«Ул – синең әтиең,
Кичерә күр», - диде,
Яхшы сүздә булды әнием.
 

Исемә төшәсең,
Син  ерак, әтием,
Күп чакрымнар – безнең арада…
Кечкенә идем мин,
Сине аз хәтерлим,
Күпме еллар безне аера…

Әти дә, әни дә
Була ул бер генә,
Кадерле кеше сез дөньяда.
Ә минем яшәүем –
Сез биргән гомерем…
Рәхмәтле мин сезгә шуңа д