Abacuc, tu senex pie,
Ad lacum Babyloniae
Danieli fer prandium;
Mandat tibi Rex omnium.

(Cui ABACUC:)

Novit Dei cognitio,
Quod Babylonem nescio,
Neque locus est cognitus,
Quo Daniel est positus.

(Tunc angelus, apprehendens eum capillo capitis sui, ducet ad lacum, et ABACUC Danieli offerens prandium, dicet:)

Surge, frater, ut cibum capias;
Tuas Deus vidit angustias;
Deus misit, da Dec gratias,
Qui te fecit.

(Et DANIEL, cibum aecipiens, dicit:)

Recordatus es mei, Domine; 
Accipiam in tuo nomme, Alleluia!

(His transactis, angelus reducet Abacuc in locum suum. Tunc REX, descendens de solio suo, veniet ad lacum, dicens lacrimabiliter:)

Te ne putas, Daniel, salvabit, ut eripiaris
nece proposita, quem tu colis et veneraris?

(Et DANIEL Regi:)

Rex, in aeternum vive!
Angelicum solita misit pietate patronum,
Que Deus ad [bad word] ora leonum.

(Tunc REX gaudens exclamabit:)

Danielem educite,
Et emulos immittite.
 [bad word] Danielem educite, 
Et emulos immittite.)

 [bad word] expoliati fuerint et venerint ante lacum, exclamabunt EMULI:)

Merito haec patimur, quia peccavimus in sanctum Dei, 
Injuste egimus, iniquitatem fecimus.
(illi projecti in lacum statim consumentur a leonibus, et REX videns hec dicet:)

Deum Danielis, qui regnat in saeculis, 
Adorari jubo a cunctis populis.
 [bad word] Deum Danielis, qui regnat in saeculis, Adorari jubeo a cunctis populis.)

(DANIEL in pristinum gradum receptus, prophetabit:)