Күзләреңнең моңлы карашына
Тик үзем мин гаепле инде.
Яшел алан калды кар астында,
Соң чәчәкләр салкында шиңде.

Төннәр озын,көннәр сүрән,
Күңелемдә- көзге моң.
Төшләремдә сине мин еш күрәм,
Күрешергә безгә инде соң.

Ай югалды болытларга кереп,
Күк йөзендә йолдызлар сүнде.
Мин адаштым давылларда йөреп,
Ак бураннар юлларны күмде.