Maailma on kuoleman odotushuone
ja nimeäni
odotan sen penkillä kylmällä

Takaa verhojen katselen kuinka te
sotkette maailmaani
sille sotkulle vain nauretaan ylhäällä

Tämä maa on tyhjyyttä täynnä
täynnä kuolon ääniä
ankara tuuli taivaalta raivaa
esiin kylmiä tähtiä
viimeistä arkunnaulaa
juuri äsken naulattiin
ja lapsikuoro haudalla laulaa:
"Olkoon sitten niin"

Te olette niin [bad word] nuoria
teitä vain naurattaa
viihdytte, vaikka maailma on pielessä

Minä käyn neljättäkymmentä ja
arkku on jo ostettuna
ja hautapaikka aivan kirkon vieressä

Ja minä luovutan
luovutan
luovutan ja jään
viimein lepäämään
lepäämään
arkkuun viileään

"Гвозди в крышку гроба"

Мир - это приемная смерти,
И я жду на этой холодной скамье, когда прозвучит моё имя.

Из-под занавеса смотрю я, как вы
Портите мой мир, 
И над этим лишь смеются наверху.

Эта земля пустоты полна,
Наполнена звуком смерти.
Суровый ветер небо очистил,
Холодные звезды видны.
Последний гвоздь в крышку гроба
Только что забит
И песня прощальная детского хора
«Да будет так»

Вы так чертовски молоды,
Это вас лишь смешит,
Развлекайтесь, хоть мир на грани.

Мне уже около сорока, и
Гроб для меня уж куплен
Так же как и место погребения неподалеку от церкви

И я сдаюсь
Сдаюсь
Сдаюсь и остаюсь
В последнем пристанище
В прохладном гробу.