Kie mirakle bluetas mont',
Kie el tero fluas la font',
Tie karteta staras domet',
Kaj tie vivas kun la kviet',

refreno:
Plumo, inkujo, kudrilo, faden'.
Novaj fabeloj kaj olda kamen',
Amikaj kantoj, freŝakvo en tin',
Kaj ankaŭ¬ mi en fin'.
Se, mia frato, trafos vin plag',
Se pelos vin nebula tag',
Frapu la pordon kaj knaros ĝi,
Tuj malfermiĝos, kaj scios vi pri:

Rf.

Degelas tempo, degelas stel',
kaj vivo ŝajnas nur bagatel'. 
Foriras homo, poste la nom'.
Restas nur mia karteta dom':

Rf.