Zasklepionych rąk
czysty zapach
wyczerpanych słów
Alfabetu ról
tak niewiele
klucz i zamku brak

Nie ma żadnych zdjęć
tylko pamięć chowa to
co jest
Ktoś zbyt bardzo chciał
siłą opanować
własny strach

Ty nie trać z oczu jej
Twój głos złamany
powiedz że to ją i z nią
że nie zmarnujesz żadnej z chwil

W koło amplitud uwikłani
przetrzymacie to
Tylko nie zaniedbuj jej
nie oceniaj zbyt pochopnie

Ty nie trać z oczu jej
Twój głos złamany
powiedz że to ją i z nią
że nie zmarnujesz chwil

Jak drzewo nakarm ją
daj cień i ulecz chorą duszę
Połącz
niebo ziemię
korzeń i koronę
pewny bądź

Dlaczego drzewa nic nie mówią
Płacze się bez słów
i kocha
Ty nie trać z oczu jej
Ty bądź
Ty chroń 

Arching hands
Pure scent of worn-out words
So few roles of the alphabet
key and no lock

There aren't any photos
Just the memory hides that what is
Somebody wanted to control his own fear using force overmuch

Don’t lose the sight of her
Your broken voice
Tell that her...
And with her
That you won’t miss any of the moments

Entangled in the circle of amplitudes
You will survive
Just don't neglect her
Don’t judge too hastily

Don’t lose the sight of her
Your broken voice
Tell that her...
And with her
That you won’t miss any of the moments

Feed her like she was a tree
Give her the shade and heal the ill [bad word] the heaven and the Earth
The root and the upper branches
Be convinced.

Why don't trees say anything
Without any word, you cry
and love
Don’t lose the sight of her
Be.
Protect.