Барам начин знам
дека касно е 
пак да сум твоја
не знам како ја пак
ќе поднесам плач без глас
само зборови празни
само зборови лажни за надеж
не ги разбирам јас
и сега плачам на глас
за нас

Ми крадеш од созлите
а немам доволно јас ни за себе
ме лажеш за твоите
ти гледам в’очи како се потрошиле
и полека со нежен
шепот тивко ме убиваш
знаеш каде боли таму удираш

Не знам како си ти
но јас научив да тагувам
како коцкар со долг
што сокрива бол и срам
ме гледаш во очи ме лажеш
не разбирам зошто се мачеш
не не го разбирам денот
зар ја разбираш ноќта без нас

Ми крадеш од созлите
а немам доволно јас ни за себе
ме лажеш за твоите
ти гледам в’очи како се потрошиле
и полека со нежен
шепот тивко ме убиваш
знаеш каде боли таму удираш

Ми крадеш од созлите
а немам доволно јас ни за себе
ме лажеш за твоите
ти гледам в’очи како се потрошиле
и полека со нежен
шепот тивко ме убиваш
знаеш каде боли таму удираш