Божа мой, гэта Ты, гэта Ты!
 Я Цябе па жыцці сустракаю,
 Калі кветкі збіраю ў цішы
 І ў дарозе кагосьці вітаю.

 Як цудоўна стварэне Тваё,
 Мне усюды Твой чуецца голас,
 З ветрам лісця гудзе і пяе,
 Сэрца шэпча, як спеючы колас.

 Гэты горы пакрытыя мхом,
 Гэты рэкі, што поўняцца пенай,
 Гэты бераг, з гарачым пяском,
 Гэта сонца, з зорачнай зменай.

 Я паўсюды бачу Твой след
 І Твой подпіс, з вялікім размахам
 На далоні трымаеш сусвет,
 Каб жыццё не спынілася крахам.

 Падарунак даеш нам – дзяцей,
 Каб для іх маглі мы стаміцца.
 І таму я [bad word] ўсё мацней
 Да Цябе, о мой Божа, маліцца.

 Навучыў Ты мяне так спяваць
 Што і смутным дадам весялосці
 І [bad word] я, мой Бог, танцаваць
 Для цябе, толькі не для кагосьці.

 Як цудоўна ўсё, што Тваё
 Ты не думаў, як я разлічуся
 За дарма проста так дорыш мне
 Ўсё добрае, чым ганаруся!