Ойданда гўзал.

Қоронғу кечада кўкка кўз тикиб,
Энг ёруғ юлдуздан сани сўраман.
Ул юлдуз уялиб, бошини эгиб
Айтадур мен уни тушда кўраман.

  Тушимда кўраман шунчалик гўзал
  Ойданда гўзалдир, кунданда гўзал.

Кўзимни оламан ой чиққан ёққа
Бошлайман унданам сани сўрмоққа.
Шунда айтадурки қизил яноққа
Тушимда учрадим кўмилган оққа.

  Оққа кўмилганда шунчалик гўзал
  Ойданда гўзалдир, кунданда гўзал.

Ул кетгач кун чиқар ёруғлик сочиб
Унданам сўраман санинг тўғрингда.
Ул ҳам уялгандек беркиниб қочиб
Айтадур, бир кўрдим тушдамас ўнгда

  Ўнгимда кўрганда шунчалар гўзал
  Ойданда гўзалдур, кунданда гўзал.

Ман йўқсил не бўлиб уни суюбман
Ул гўзал ишқида куйиб ёнибман.
Бошимни зўр ишга бериб қўйибман
Ман суюб ман суюб, кимни суюбман?

  Ман суйган суюклик шунчалар гўзал
  Ойданда гўзалдур, кунданда гўзал