Pobiegłam przez zamglony mrok
Gdzie stoi Twój dom
Teraz w nim tylko cisza mieszka
Na imię miałaś Agnieszka 
I taki dziwny wzrok
Ty zawsze byłaś inna
Przewrotna i niewinna
I zimna tak jak skała
Wtedy ostatni raz Cię żegnałam...

W starym lustrze
Uwięzione z [bad word] strony ram
Widziałam - umierało moje [bad word] Ja
Chciało krzyczeć
Gdy powstałaś taka biała
Chciało uciec
Gdy śmiertelnie całowałaś. 
ja tu stałam !
Ty zawsze byłaś inna
Przewrotna i niewinna
I zimna tak jak skała
Nie wierzyłam, gdy to powiedziałaś :
Gdy nadejdzie czas
Biały ogień w nas
Smak gorącej krwi
Spojrzyj prosto i 
W lustrze tam już nie będziesz Ty !

Rozbijając szkło 
Nie słyszałam nawet śpiewu krwi
Ogarnęło mnie takie wielkie Nic
Dziś rozumiem już - 
Teraz we mnie mieszkasz
Odtąd idę drogą twojej misji 
Agnieszko !

I to ja teraz jestem inna !
Jak Ty przewrotna i niewinna !
I tylko dziwnie zimna gdy
Zamiast mnie w lustrze jesteś Ty !

I gdy nadchodzi czas 
Biały ogień w nas
Smak gorącej krwi
Zamiast mnie w lustrze jesteś Ty !