Μεσοβδόμαδο, κάθε απόβραδο,
Σε θυμάμαι και βασανίζομαι
Κι η Παρασκευή, μέρα θλιβερή,
του φινάλε μας η παραμονή

Κάθε βράδυ του Σαββάτου
Κλαίω κι είμαι του θανάτου
Εξαιτίας σου
Τέτοια μέρα βγαίναμε έξω,
Τώρα μόνος πώς ν’αντέξω
Την απουσία σου

Πέμπτη το πρωί, λίγη συννεφιά,
Μία γεύση από, από μοναξιά
Κι η Παρασκευή, μέρα βροχερή,
Κλαίει κι ο Θεός που είμαι μοναχός

Κάθε βράδυ του Σαββάτου
Κλαίω κι είμαι του θανάτου
Εξαιτίας σου
Τέτοια μέρα βγαίναμε έξω,
Τώρα μόνος πώς ν’αντέξω
Την απουσία σου

Την απουσία σου
Την απουσία σου

Κάθε βράδυ του Σαββάτου
Κλαίω κι είμαι του θανάτου
Εξαιτίας σου
Τέτοια μέρα βγαίναμε έξω,
Τώρα μόνος πώς ν’αντέξω
Την απουσία σου
Την απουσία σου

Την απουσία σου
Την απουσία σου

Mesovdomado kathe apovrado
Se thimame ke vasanizome
Ki i Paraskevi mera thliveri
Tu finale mas i paramoni

Kathe vradi tu Savvatu
Kleo ke ime tu thanatu
Eksetias su
Tetia mera vgename ekso
Tora monos pos n' antekso
Tin apusia su
Tin apusia su
Tin apusia su

Pempti to proi ligi sinnefia
Mia gefsi apo apo monaksia
Ki i Paraskevi mera vroheri
Klei ki o Theos pu ime monaho