Маё пакаленне ў цемры расло –
Цяпер яму цемра таксама святло.
Маё пакаленне расло на мяжы
З заслонай жалезнай у самай душы.

Маё пакаленне хаваецца ў цень,
У свет летуценняў, ва ўчорашні дзень.
Мае пакаленне гуляе і п'е,
Стаіць на каленях, не любіць сябе.

Набыць бы даляры, прадаць бы рублі,
А потым падалей ад гэтай зямлі.
"Мы вольные птицы, пора, брат, пора!"
На стомленных крылах у вырай ці ў рай.

Маё пакаленне сядзіць пры стале,
Сядзіць у турме і сядзіць на ігле,
Сядзіць на пасадзе і любіць стагнаць,
І трэба падняцца – і цяжка стаяць.

Мы, беларусы, с братняю Руссю
Шукалі да шчасця дарог.
У бітвах за волю, у бітвах за долю
Нас гэты шлях перамог. 

Нас аб'яднала, ні многа ні мала –
Удзел у дурной барацьбе.
Коласу слава, слава Купалу!
Але дзе месца тут для цябе?

Згрызоты сумлення, пакуты душы –
Маё пакаленне, маё "настальжы".
Твае сударэнні, твае гаражы.
Спісаныя сцены, жыццё на мяжы.

Нібыта нядаўна, нібыта даўно
Састылая кава, дапіта віно.
Маё пакаленне махае крылом,
"Кровавую пищу клюёт под окном".