Яшә Татар мескен булып түгел,
Бөек булып яшә син җирдә.
Барысы да сиңа соклансыннар,
Шулай яшәүгә соң ни җитә?

Яшә Татар, оялмыйча яшә үткәнеңнәң,
Баш чөеп әйт: «яугир кавем мин!»,
Юлыңа бас син, кыйблаң биеклек,
Бабаңнарның данын дәвам ит!

Яшә Татар, төкер көлгәннәргә,
Бездән алар әллә артыкмы?
Беркемнен дә шундый шанлы тарихы юк,
Алга ыргыл, Татар, тартынма

Яшә Татар, юкка чыгу безгә килешми,
Мәңгелегең күккә үрләсен.
Мин, милләтем, бары шуны телим
Татар булсын, Татар үлмәсен!