Мы шмат за долю сваю ваявалі,
Ў шыхтах ваjсковых праводзілі дні,
Вагнём снарадаў мы волю кавалі
І ня пужаліся смерці ў баі.

І з намі немцы трымалі параду,
А маскалі ў лясы беглі ад нас
Усіх халуяў варожаj улады
Мы, беларусы, забілі ў своj час.

Часы ваjны і цяпер ня мінулі,
Рэванш чырвоны наш краj захапіў.
Нашчадкі, леjце жа новыя кулі!
За Беларусь! Час паўстання прабіў!

І сцяг над змаганнем адвечны – Бел-Чырвана-Белы,
Ажывіць баjцоў саслабелых ён Духам Ваjны.
Продкі з Выраю выjдуць праз далеч стагоддзяў
Ды тых, хто загінуў ў баі за Беларусь!

З руінаў ўстануць ад нашых надзеяў
Князі мінуўшчыны дзён залатых.
Глядзі, як сотня ваўкоў-чарадзеяў
Бяжыць да нас наўпрост з нетраў лясных!

Гэj, беларус, хопіць гледзіць у цемру.
І аб чужынцах ты нам ня мані.
Гані адсюль іншародную хеўру!
Ня забываjся, на чыj ты зямлі!

Каб ня трываць ад суседзкіх пагардаў
І ня трымцець ў іншаземных мурах,
У Эўропе новаj ты будзь авангардам!
Будзь беларусам – гэта наш шлях!

І сцяг над змаганнем адвечны – Бел-Чырвана-Белы,
Ажывіць баjцоў саслабелых ён Духам Ваjны.
Продкі з Выраю выjдуць праз далеч стагоддзяў
Ды тых, хто загінуў ў баі за Беларусь!