ЯЗМЫШ

Чәчкәм дия идем, назлап сөя идем,
Гел минеке булырсын дидем.
Язмыштан юк узмыш, шулай бара тормыш,
Аерылабыз дигәч син колден.

Кушымта:
Узды ничә еллар, акты купме сулар,
Язмышлардан качып булмады.
Буранлы көннәрдә, сагышлы төннәрдә,
Куңел бары сине уйлады!

Ышанмадың миңа, алдым кочагыма,
Язмышларны дидем алдыйбыз,
Иркәм, кирәк булса, синең белән бергә,
Жир читенә китеп качарбыз.

Кушымта.

Булырбыз без анда иң бәхетле парлар,
Гомерләрнең соңгы көенчә.
Аерылмабыз бердә, булырбыз гел бергә,
Булыр әле, булыр безнеңчә!