Kiedy patrzę hen za siebie
W tamte lata co minęły,
Czasem myślę, co przegrałem
Ile diabli wzięli,
Co straciłem z własnej woli
Ile przeciw sobie
Co wyliczę to wyliczę,
Ale zawsze wtedy powiem,
Że najbardziej mi żal.

Kolorowych jarmarków,
Blaszanych zegarków
Pierzastych kogucików
Baloników na [bad word] 
Motyli drewnianych,
Koników bujanych,
Cukrowej waty
I z piernika chaty.

Tyle spraw już mam za sobą,
coraz bliżej jesień płowa.
Już tak wiele przeszło obok,
już jest co żałować.
Małym rzeczom zostajemy,
w pamiętaniu wierni.
Zamiast serca noszę chyba
odpustowy piernik, bo najbardziej mi żal

Kolorowych jarmarków,
Blaszanych zegarków
Pierzastych kogucików
Baloników na [bad word] 
Motyli drewnianych,
Koników bujanych,
Cukrowej waty
I z piernika chaty.

1. Кеды парче хен за шьебе
В томте лята цо минеуи
Кеды мышле цо пшеграуам
А цо дъябли вжэли

Цо страчиуам з власней воли
А цо пшечив собье
Цо выличе то выличе
Але завше втеды повием
жэ найбарджей ми жал

Припев:
Колёровых ярмаркув, 
блящаных зегаркув
Пьежастых когучикув, 
балуникув на дручику
Мотыли дрэвняных, 
коникув буяных
Цукровэй ваты
и з пьерника хаты

2. Тыле справ юш мам за собо
Цораз ближей ешень пуова
Юш так вьеле пжэшло обок
Юш ест цо-о-о-о жаловач

Маувым ржэчом зостаемы
В памьетанью вьерни
Замьяст сэрца ношэ хыба
Одпустовы пьерник, бо найбарджей ми жал

Припев.