салдацкая

Каліна й маліна, й ні сладка, й ні горка,
Ой, там заплакала салдацкаыя жонка.
Ой, там заплакала, й да йшчэ й зарыдала:
Любіла-кохала, в салдаты й оддала.
В салдаты й оддала й у город Варшаву,
Й у город Варшаву, дзе б’юць барабаны,
Дзе б’юць барабаны, й громко вібіваюць,
Молодых жэ хлопцоў ў прыём прынімаюць.
За бацьковім сыном бацько й маці плачэ,
А за сіротою чорны ворон крачэ.
За бацьковім сыном – браты да сестрыцы,
А за сіротою – дзеўкі да ўдовіцы.