У памяці шмат спробаў. Думкі адганяю прэч. І я пішу апошнія словы: 'Я не змагу вярнуцца. Усё будзе добра.'

Не кліч мяне. Не шукай мяне.Я не змагу абгарнуцца, я ўжо ўсё прадумаў. Не кліч мяне. Не шукай мяне. І я ўспамінаю ўсё што адбывалася. Вось толькі час ідзе павольна.

На вуліцы вечар. Дзе мой цень? Я не змагу патэлефанаваць. Страх мяне не спыніць. Не кліч мяне. Не шукай мяне. Мне падабаюцца горада. У прынцыпе гэта добра.

Задумаўся пра мора. Там дзе цёпла. Пайшоў туды, дзе мяне не знойдуць. Каханне? А што такое каханне? Гэта не маё. Хоць? Апошняя спроба любіць была разбурана.