Sobie zaślubieni w księżycową noc
Czekaj na mnie wrócę, tylko przejdzie front
Kwiaty w jasnych włosach pozaplatał wiatr
Tulił ją w ramionach, jak najdroższy skarb

Wierzył, że wraz z wiosną klęknie u jej stóp
Lecz nie dożył wiosny, poległ żołnierz zuch
Srebrzy jego głowę gdzieś w okopach mróz
Poległ za ojczyznę, nie powróci już

Czeka suknia ślubna, welon porwał wiatr
List i jego słowa toną w gorzkich łzach
Zbliża się ta chwila, spełni się nasz ślub
Czekaj na mnie, wrócę, wierny aż po grób

Wierzył, że wraz z wiosną klęknie u jej stóp
Lecz nie dożył wiosny, poległ żołnierz zuch
Srebrzy jego głowę gdzieś w okopach mróz
Poległ za ojczyznę, nie powróci już

Była teraz przy nim, odszukała go
Serce pękło z żalu nim zapadła noc
Teraz są już razem, odnaleźli się
Ślubu udzieliła zakochanym śmierć

Обвенчанные

Сами себе обвенчались в лунную ночь,
Жди меня, я вернусь, только пройдет фронт,
Цветы в светлых волосах позаплетал ветер,
Обнимал её за плечи, как самое дорогое сокровище

Верил, что вместе с весной встанет на колено у её ног,
Но не дожил весны, пал бравый солдат 
Серебрит его голову где-то в окопах мороз,
Пал за Отчизну, не вернется уже

Ждет свадебное платье, фату порвал ветер,
Письмо и его слова тонут в горьких слезах,
Близится та минута, исполнится наша свадьба,
Жди меня, я вернусь, верный до конца

Верил, что вместе с весной встанет на колено у её ног,
Но не дожил весны, пал бравый солдат 
Серебрит его голову где-то в окопах мороз,
Пал за Отчизну, не вернутся уже

Была теперь с ним, отыскала его,
Сердце разорвалось с горя, прежде, чем не настала ночь,
Теперь они  вместе, нашлись,
Обвенчала влюбленных смерть

Перерод:  Leonid Balakin oraz Miła Plater