припев: Тормышыбыз безнен тугэрэк
Килердэ китэр синнэн мэхэббэт
Лэкин син уткэн коннэргэ карама
Анла язмышыбыз алга бара.
Куплет:
мин яшимен шэхэрдэ
син яшисен авылда
икебез арасында
берничэ чакрым ара
лэкин мэхэббэт яна
ул сүнмэс бу арада
йолдыз кебек яктырыр
мәңгегэ ул дөньяда.
синен зэңгәр күзләрен
исертә күңелемне
ай кебек ак йөзләрне
яктыра йөрәгемне
назлы сөйкемле йөзен
йоклатмый кичләрен
нигә бу язмыш
ялгыз калдырды кабат.
синен янда булганда
йөрегем тыныч тибә
синен янда булганда
күңелгә паклык керә
кышкы салкын көннәрдә
очрашты ике йөрәк
димәк ялгызлык китте
кабызып дәрт учагын!
ачу нэфрэт югалды
калдырып зур эзлэрен
тәгәрәде саф яшьләр
кызның асыл кузеннэн
җилнең йомшак куллары
иркәләде чәчеңне
тормышыбыз кушылды
ай кебек бөтен булды!
припев(2):
Куплет:
Ул хэзер юк синен янында
Карангыдагы якты фэрештэ
Ул китте синнэн еракка
Хэм югалттын аны бу вакытта.
Ул китте, хэттэ борылып карамады
Уйларымнан сине сызып атты
Э ул хаман башымда бит синен
Яэ озгэлэмэ бэгърем.
Ул ташлады, китте, онытты
язмы мина хатлар дип ул язды,
Лэкин синен ометен бит сунмэс
Мэхэббэтендэ улмэс.
Еллар элек сою кыен уятты
мэхэббэт тагында тирбэтте.
Сине соям дип кенэ эйтте
Кочагымда бит сине тотты.
Лэкин утте, утте коннэр
Килде кышлар, килде кайгылар
Мэхэббэт юллыгы синен озелде
Мин яратмыйм дип ишетелде!))
припев(2)