Калi раптам адчуеш камунальныя пахi, 
I жыцьце цябе возьме ў пятлю. 
Зразумееш тады, што тры чарапахi 
Па-ранейшаму цягнуць зямлю. 

Калi выйдзеш у горад цi залезеш у горы, 
I з людзьмi усталюеш кантакт. 
Зразумееш тады, што i сеньня i ўчора 
Наша месца на трох кiтах. 

Гэй ла-ла-ла-лай, 
Ты не чакай, сюрпрызаў ня будзе. 
Гэй ла-ла-ла-лай, 
Ты не чакай, ты не чакай. 

Не было Галiлея i Боба Марлея, 
Не было Сальвадора Далi. 
Нi Ленiна, Нi Ленана, нi Карла Лiнэя, 
А кіты, чарапахi былi. 

Гэй ла-ла-ла-лай, 
Ты не чакай, сюрпрызаў ня будзе. 
Гэй ла-ла-ла-лай, 
Ты не чакай, ты не чакай. 

Каб любiць Беларусь, нашу мiлую маму, 
Трэба ў розных краях пабываць. 
Зразумееш тады -- пад тваiмi нагамi 
Тры сланы нерухома стаяць. 

Гэй ла-ла-ла-лай, 
Ты не чакай, сюрпрызаў ня будзе. 
Гэй ла-ла-ла-лай, 
Ты не чакай, ты не чакай. 

Гэй ла-ла-ла-лай, 
Ты не чакай, сюрпрызаў ня будзе. 
Гэй ла-ла-ла-лай, 
Нiхто не чакае, i ты не чакай...