Բազմել ես լեռներին, ունես հազար շեն, 
Արծիվների բույն ես, չքնաղ Գետաշե՛ն, 
Բարբարոս ցեղերին անդադար սանձող 
Դու քաջերի օրրան, իմ քա՛ջ Գետաշեն: 
Բարբարոս ցեղերին անդադար սանձող 
Դու քաջերի օրրան, իմ քա՛ջ Գետաշեն:

ԿՐԿՆԵՐԳ 
Չորս կողմդ անդունդ է, ճամփեքդ` փակված, 
Երկնքում սև ու մութ ամպեր կուտակված: 
Հոգիդ հայկական շեներ են լքված, 
Դու կա՛ս ու կմնա՛ս հավերժ, Գետաշե՛ն:

Ջահել տղերք դու քիչ ունես Գետաշեն, 
Բայց ծերերդ էլ ոչ մի բանով պակաս չեն, 
Ամեն մի կինը` մի ֆիդայի տնաշեն, 
Քեզ հաղթել չի լինի, իմ քա՛ջ Գետաշեն: 
Ամեն մի կինը` մի ֆիդայի տնաշեն, 
Քեզ հաղթել չի լինի, իմ քա՛ջ Գետաշեն:

ԿՐԿՆԵՐԳ 
Չորս կողմդ անդունդ է, ճամփեքդ` փակված, 
Երկնքում սև ու մութ ամպեր կուտակված: 
Հոգիդ հայկական շեներ են լքված, 
Դու կա՛ս ու