Μάζεψα βροχή των αστεριών
κι έπλεξα φεγγάρια στα μαλλιά σου
γύρισα απ’ το μέλλον στο παρόν
κι έγινα πυξίδα στην καρδιά σου

Γιατί σε νοιάζομαι και σε χρειάζομαι
είσαι ο ήλιος μου το άλλο μου μισό

Σώμα είμαστε ένα σώμα
μια φωνή ένα στόμα ένα σ’ αγαπώ
Σώμα στο δικό σου σώμα
γράφουν τα φιλιά μου
πως για σένα ζω

Στ’ απλωμένα του έρωτα φτερά
βρήκανε απάγκιο τα κορμιά μας
στις καρδιές ανοίξαμε πανιά
να πετάξουμε στα όνειρά μας

Γιατί σε νοιάζομαι και σε χρειάζομαι
είσαι ο ήλιος μου το άλλο μου μισό
Σώμα είμαστε ένα σώμα
μια φωνή ένα στόμα ένα σ’ αγαπώ
Σώμα στο δικό σου σώμα
γράφουν τα φιλιά μου
πως για σένα ζω 

Mázepsa vrochí̱ to̱n asterió̱n ki éplexa fengária sta malliá sou gýrisa ap' to méllon sto parón ki égina pyxída sti̱n kardiá sou
Giatí se noiázomai kai se chreiázomai eísai o í̱lios mou to állo mou misó Só̱ma eímaste éna só̱ma mia fo̱ní̱ éna stóma éna s' agapó̱ Só̱ma sto dikó sou só̱ma gráfoun ta filiá mou po̱s gia séna zo̱
St' aplo̱ména tou éro̱ta fterá vrí̱kane apánkio ta kormiá mas stis kardiés anoíxame paniá na petáxoume sta óneirá mas Giatí se noiázomai kai se chreiázomai eísai o í̱lios mou to állo mou misó
Só̱ma eímaste éna só̱ma mia fo