Արևոտ երկնքում անծայր 
Լեռների կատարներ անհաս, 
Հավքի պես ժայռերին թառած՝ 
Տաճարներ խաչերով պատված, 
Մի փոշոտ արահետ հեռվում, 
ՈՒր է ինձ նա իր հետ տանում, 
Տունը իմ սարերից այն կողմ, 
Սարերից այն կողմ` մի աշխարհ 

ԿՐԿՆԵՐԳ 
Քեզ ինչպես ես կոչեմ հայրենիք իմ հայ, 
Հայ քարեր, հայ խաչեր, անգամ ցավն է հայ, 
ՈՒ հավերժ մի անուն 
Դու ես իմ սրտում Հայաստան աշխարհ... 

Քո կանչով հաղթական իմ հող, 
Շուրթերին շարական, աղոթք 
Սերունդներ` խաչերով զինված, 
Հաղթեցին դարերին անպարտ: 

Մանկութան հուշեր, երգեր, ջրերի կարկաչ, 
Դաշտերում քամի ու խոտ, անտառի կանաչ... 
Այս հողում եմ ես ծնունդ առել, այս հողում եք ինձ անուն տվել 
Իմ հարազատ սուրբ մայր և իմ հարազատ սուրբ հայր: 

ԿՐԿՆԵՐԳ