Туған жер...
Туған жерім шалғай жатқан Бұлдырты атты ауылым,
Жалаң аяқ сонда кешкем лай батпагында жауынның. 
Қамшы басып сауырана тай үйреттім дәл сол жерде,
Әкетайым осы жерде еңбек етті маңдай термен.

Жаялығым жуылған жер қысқасы мен туылған жер,
Анашым келіні болып қызмет қылу бұйырған ел.
Куә болған бұл мекенде тай-тай басқан қадамыма,
Осы жерден бастау алған асқар асу арманымда.

Қармағыма қапқан балық осы жердің өзенінен,
Тұңғыш мұнда бауырыммен қызға барған күз есімде. 
Есiп өткен маңдайымнан желi жүйрік бұл ауылдың, 
Сағынамын шыны керек жиi соғар құм дауылын.

Бұл менің туған жерім атанған Сырымнын елi,
Топырағы тұнған тарих биiк шағыл құмды белi.
Табиғаты тамылжыған Жайықтың басты саласы,
Булдырты өзені шайған ауылдың әсем жағасын...

Қайырмасы:

Туған жер құдіретіне бас иемiн,
Бабамның бейіті бар жер киелі.

Мен бәлкім сен сияқты көрмедiм қала қызығың,
Бірақ тағы қасқыр рухты мен болам дала бұзығы.
Туған жердің топырағы оттан ыстық маған досым,
Бәлкім содан жүрем әркез жүрегіммен жырға қосып. 

Табиғаты әлі таңсық, сағат сайын болам ғашық,
Бiздің жақтың ауа-райы, аспаны да ылғи ашық. 
Қашық жүрсем сағынамын туған өлке топырағын,
Осы жерде сауат ашып алғаш әріп оқығанмын.

Жаһаншаның туған жерi айналайын келбетіннен,
Олда бұрын мен секілді осы жерде тербетілген.
Бүлдіргеннің тоғайдагы әліде тұр тілде дәмi, 
Сенің мөлдір суынды iшкен адамдар армансыз кәміл. 

Дертке дауа, жанға шипа саф ауанда баурайдағы,
Таза алтыннан артық маған әрбір көшет, қурайларын,
Мың айналып барсам дағы, туған жер саған асықпын,
Мәз болам топырағында алшы тұрса сақа асығым.

Қайырмасы:

Туған жер құдіретіне бас иемiн,
Бабамның бейіті бар жер киелі.

Мен ауылдың баласымын, қарапайым қара сіңір,
Мен боламын ауыл деген киелі жерге жаңашыр.
Дәл мен үшін арасы бiр қала, дала қазағының,
Тек кетпесе игi едi туған жердi қаза қылып. 

Аза тұтып жиi баршы бабалардың бейiтiне,
Құран оқып келмегесiн қалғандайын жетімсіреп.
Кетпеші деп зар жылайды аңызақ жел бетке өбіп,
Сезесің бе сенде оны бәлкім тұрсын көзбен көріп.

Өлiм дәмің татар шақта Жаратқанға сиынарда,
Дейді екен пенде пақыры: "Туған жерім бұйыр маған".
Тым болмаса бiр уысқа толтырылған топырақты, 
Бейiтiнiн басына кеп салу жағын ол сұрапты. 

Туған жерім кеше горшi бiлмей жатсам қадіріндi,
Олiм ортақ бiлмейді екем маңдайдағы тағдырымды.
Сондықтанда тым құрыса елге койса қабірiмдi,
Бақытты пенде болар ед көше ақыны қаңғыр ұлың...

Қайырмасы:

Туған жер құдіретіне бас иемiн,
Бабамның бейіті бар жер киелі.

Батыс Қазақстан облысы, Сырым ауданы, Бұлдырты ауылы,
Дәл осында зырғып өтті... балалықтың бал дәуірі....