Сөй   гомерне ,  сөй  халыкны,  сөй  халыкның дөньясын,
Без үләрбез, билгеле, тик үкенечкә калмасын.
Киң күңелле бул эчеңнән, мыскыл ишетсәң, «вак» диген,
Таптасыннар, хурласыннар, тик җаның хурланмасын.

 Жизнь   люби ,  люби   отчизну , все, чем жив родной народ.
Не печалься о кончине: всякий, кто живет, – умрет.
К мелкой злобной укоризне оставайся словно глух:
унижения мирские не вольны унизить дух.