Bu gülü bağışladım ki, sən dərk edəsən
Bu gülü bağışladım ki, sən tərk edəsən
Bu günü yaşadım ki, anlayasan bəlkə də sən
Bu ömrü yaşamadım ki, sən məhv edəsən
Zamanı verməyiblər ki, biz onu qaytaraq
Qədrini bilmədikcə ancaq xəyallarda
Həyatı verməyiblər ki, biz onu aldadaq
Xoşbəxt olduğumuzu deyək ancaq yalanlarda
Sevgini vərməyiblər təkcə ondan mahnı yazaq
Bilirəm sətirlərimdə sevgi müqəddəsdi
Torpağı verməyiblər təkcə orda qəbir qazaq
İstərəm torpaqda bitsin mavi qızılgüllər
Bahar vaxtı açıq qalan pəncərələrdən
Baxıb güc alanda küçədə sevgililərdən
Gizlədəndə gözlərimdə sevgimi hərdən
Bu həyatı istəmədiyimi anlamışdım lap öncələrdən
Qələmi verməyiblər mənə, mən tək səndən yazım
Səhərlər ayırır məni sevdiyim gecələrdən
Ürəyi verməyiblər mənə orda tək səni daşıyım
Bu qəlbi qırıq-qırıq toplamışam bir neçə yerdən mən

(Nəqarət: Gültəkin)
Bu günlər bizim ömrümüzdən keçər
Mənim son ümidim açılan səhər
Sənin əllərin mənim əlimdən ayrılaraq qovuşar əbədi göylərə
Biz dünyamızı döndərəcəyik yenə [bad word] yenə, sarılaq yenə
Son dəfə rəqs etmədik yağışda, mənə mavi qızılgülü bağışla

(verse: AiD)
Uşaq vaxtı axtarırdım möcüzələri mən
Tapmadıqca tez-tez deyirdim ki, düzələr mən
Maraqsızlaşırdı həyat böyüdükcə mən
Gətirmir böyük arzuya böyük büdcələr
Sən də bir möcüzə deyildin, nə qədər oxşasan da
Sən də yaşada bilmədin, qanıma qarışsan da
Sən də qalmayacaqsan yadımda uzun illər
İstərəm torpaqda bitsin mavi qızılgüllər
İnsanlar əl uzadır hərdən yerdən qaldırmaqçün
Bu əllər heç vaxt qaldırmayacaq qanadlartək
İnsanlar əl uzadır çox vaxt aşağıya dartmaqçün
Qanadlarsa heç vaxt incitməyəcək əllərtək
Mən artıq istəmirəm adi insan, adi həyat tərzi
Artıq istəmirəm əvvəlcədən bilim gələn fəsli
İstəyirəm ki, mənim üzümə gülsün göylər
İstərəm torpaqda bitsin mavi qızılgüllər

(Nəqarət: Gültəkin)
Bu günlər bizim ömrümüzdən keçər
Mənim son ümidim açılan səhər
Sənin əllərin mənim əlimdən ayrılaraq qovuşar əbədi göylərə
Biz dünyamızı döndərəcəyik yenə