W samotnych bramach nocami czai się
 na białych ścianach mrok wyświetla jego cień
 zapada w pamięć, jak ciężki kamień,
 gdy zostawia znamię
 i rozerwane kłami sny.
 Rano idzie spać do siebie
 w piekła suchy piach...
 Zmienia postać kiedy chce,
 a jego imię zwykły strach

 Ja nie chcę bać się tego, co mi daje świat
 by na każdej drodze swój zacierać ślad.
 Wiem, że czujesz tak jak ja
 wiem, uciekasz gdzie się da...
 Nie wywołuj wilka, kiedy w lesie śpi
 nie zapraszaj nigdy nocą swoje sny
 wiem, że bestia musi żyć
 gdy przyjdzie, dam jej pić...

 Kiedy mnie zwęszyć chce
 i już dopada mnie
 gdy wchodzi w głuchy mrok
 i stawia powoli każdy krok
 krzyczę stop
 łagodnieje w mig
 stop
 jakby trochę znikł
 stop
 i chowa kły
 i nie jest już taki sam
 nie jest już taki zły...

 Nie chcę bać się tego, co mi daje świat
 by na każdej drodze swój zacierać ślad.
 Wiem, że czujesz tak jak ja
 wiem, uciekasz gdzie się da...
 Nie wywołuj wilka, kiedy w lesie śpi
 i nie zapraszaj nigdy nocą w swoje sny
 wiem, że bestia musi żyć
 gdy przyjdzie, dam jej pić...

 Wilki podchodzą
 pod okna
 stoją do zmroku
 żeby mnie spotkać
 przed snem

 Już wiem, że nie są złe...

 Ja nie chcę bać się tego, co mi daje świat... x2