Вось мая зямля пад нагой бяжыць.
   Вось мая зямля ў снягох ляжыць
   Закаваная лютым холадам,
   Падуладная чужым волатам...

   Вось мая зямля запаветная,
   Занядбаная, непрыкметная.
   Хоць багатая на малітвы,
   А крывею шчодра палітая.

   А сыны яе незлічоныя,
   Бесклапотныя, нехрышчоныя
   Не турбуюцца, не хвалююцца,
   Толькі піць ды спаць не лянуюцца.

   Як пачнеш спяваць - не абудзяцца,
   Як пачнеш крычаць - не дачуюцца,
   А спытаеш піць - не дадуць вады,
   А захочаш бегчы - няма куды...

   Я іду наперад па збочыне,
   Я пяю свае песні змрочныя,
   А зямля мая пад нагой бяжыць.
   А зямля мая ў снягох ляжыць.