შენ ხარ ვენახი, ახლად აღყვავებული,
მორჩი კეთილი, ედემში დანერგული,
ალვა სულნელი, სამოთხით გამოსრული,
ღმერთმან შეგამკო, ვერავინ გჯობს ქებული,
და თავით თვისით მზე ხარ გაბრწყინვებული.

шен хар венахи, ахлад агхквавебули;
морчи кетили, эдемс шина нергули;
да тавит твисит мзе хар ганбрцкинвебули.

Попробую сохранить порядок, но передать суть:
Ты - виноградная лоза, свежераспустившаяся;
ветвь нежная, в Эдеме посаженная;
и сама собою ты – солнце сияющее.