Ніхто ў царкве нас не вянчаў,
А ўся душа мая ў агні.
Чаму, казак, ты паскакаў у стэп
На вараным кані?

Чаму сустрэўся ты са мной,
Калі свайго каня паіў,
Чаму падманлівай красой
Казачцы сэрца падарыў?

Прыпеў:
    Ах, мой лёс,мой сумны лёс, ах, мой лёс,
    Ах, мой лёс, скажы, чаму сумны так,
    Ах, мой лёс, чаму разлуку прынёс,
    Я адказу не знаходжу ніяк ?

Чаму шпурляў духмяны квет
Мне праз акенца ў пакой?
І прыгажунь на цэлы свет,
Як сонца ў цемнаце начной .

Чаму жаданы ты такі,
Як сінявокі вечны Дон?
Чаму на ўзмах тваей рукі,
Казачкі імкнуцца на ўздагон?

{Прыпеў}

Як жа мне мар маіх спытаць ,
Бядой-разлукай не страшысь?
Мне вінаваціць, не кідаць,
Цябе ўжо нельга  РАЗЛЮБІЦЬ.

Уздыбіў вернага каня,
І ўдалеч ён цябе панёс ?
Не маеш ты, не маю я,
Адказу,но і немаем лёс!

{Прыпеў 2x}