Μοιάζουν οι ώρες να' ναι μεγάλες ανηφόρες
σαν να παλεύω έτσι αισθάνομαι και ζω
μοιάζουν οι ώρες να πέφτουν πάνω μου σαν μπόρες
κι οι αναμνήσεις να ρίχνουν πάλι κεραυνό
Κάτι στη ψυχή είναι ακόμα τόσο ευσυγκίνητο
κλαίω σαν παιδί όταν πάω εσένα να σκεφτώ
ώρες στη σιωπή ώρες στη δουλειά και στ' αυτοκίνητο
βράδυ και πρωί ψάχνω τρόπους για να ξεχαστώ
Πού είναι η αγάπη που μ' ανέβασε στα σύννεφα
Δώσε μου κάτι τώρα που πέφτω, να σωθώ
πού είναι η αγάπη να μου αποδείξει πριν το τέλος
αν είναι απάτη ή αν είναι κάτι μαγικό
Μοιάζουν οι ώρες να' ναι αφιλόξενες σα χώρες
όπου δεν βρίσκω το καταφύγιο που ζητώ
μοιάζουν οι ώρες να 'ναι μεγάλες ανηφόρες
σαν να παλεύω έτσι αισθάνομαι και ζω
Κάτι στη ψυχή είναι ακόμα τόσο ευσυγκίνητο
κλαίω σαν παιδί όταν πάω εσένα να σκεφτώ
ώρες στη σιωπή ώρες στη δουλειά και