"Беренче тугел, бернэмберен булыйм", - дия иден,
Кайчандыр, яна кон туып килэчэкне ачадыр.
Кузебезне ачадыр ул, мэхэббэткэ кумелгэн,
Шул гади хис очен генэ купме яшем тугелгэн.
Бергэ тошкэн фотолар юк, булса омет яшэр идем,
Шул сурэтне курсэтеп:"Бу минем кыз", - дияр идем.
Фотоларга карагач, эйбэт булыр барсы да,
Тик андый фотолар юк hэм бу тормыш бары сынау.
Эмма туа шигырьлэр, син калдырган хислэрдэн,
Союэмнэн качам диеп алга таба йогерэм.
Мин уземне тота алам, эйдэ дуслар булып калыйк,
Бер-беребезне алдамыйча газапларга юлны ябыйк.
Ябыйк юлны хыянэткэ, ялваруга, мэхэббэткэ,
Чонки сою бокалы буш, бэхет безне ташлап киткэн.
Бу минем яшь тугел биттэ, бары ява козге янгыр,
Ул янгыр да бер туктар, минем хислэр дэ басылыр.

Мин сагынам, уткэрелгэн коннэрне,
Мин ялварам, калдыр йорэгемне,
Мин ышанам, якты килэчэккэ,
Тик жырларым, жанны озэчэклэр...

Белэсенме, минем уйлар синен хакта,
Алар мине экрен ашый, узем генэ калган чакта.
Кузлэренэ ышанып, чынбарлыкны курмэдем,
Э чынбарлык бит ул гади, мэхэббэтнен улуе.
Авыр чакта егылдын, ник кулынны кутэрден?
Иренен бн назлап йорэккэ урелден.
Мина син жан бирден, мина син дэрт бирден,
Бу мизгеллэр туктамасын, кабатлансын иде.
Яраклансын иде сою, икебезнен арабызда,
Вэгъдэ бирдем уз-уземэ хислэремне таратмаска.
Мин кулларны кутэрдем, бу нэрсэгэ мина Ходай?
Тынлап кара, минем йорэк сунэ бугай...

Мин сагынам, уткэрелгэн коннэрне,
Мин ялварам, калдыр йорэгемне,
Мин ышанам, якты килэчэккэ,
Тик жырларым, жанны озэчэклэр...