1. Штосьці грукаецца пад рабром:
Можа памяць, а можа сумленне.
Сумныя песні за п’яным сталом
 Сталі сімваламі пакалення.

Колькі разоў перамагалі свалачэй,
Пад нашымі нагамі зямля дрыжала.
Колькі згублена надзей!
Вера надзеі ўваскрасала!

Прыпеў:
Мы людзі, людзі на балоце.
Хрыплыя стогны ў парваным роце.
Людзі, людзі на балоце.
Апошнія рамантыкі ў пратухлай рыгоце.

2. Модныя спажывецкія калгасы
 Рупліва друкуюць татальны падман.
Ідалы сёняшняга часу -
Ярмоленка ды Дзіма Білан.

А я не пішу тыранам раманаў,
І конь мой чакае пад дзвярыма даўно.
Я еду да койданаўскіх партызанаў,
Маё месца – на тачанках Махно!

Прыпеў: -----------

3. Я бачу ў Барысаве ды Слуцку
 Крывавыя цені чырвоных катаў.
У Рэчыцы, Нясвіжы ды Навагрудку
 Крывыя ўсмешкі бальшавіцкіх гадаў.

Закусіўшы гарэлкай хвілінны страх,
Сярод лясных зямлянак і вайсковых намётаў
 Безназоўныя хлопцы пачыналі свой шлях 
З сякерамі ды віламі супраць кулямётаў.