รอนแรมมาเนิ่นนานเพียงหนึ่งใจ
Raun raem mah nern nahn piang neung jai
I’ve been traveling for so long with just one heart
กับทางที่โรยเอาไว้ด้วยขวากหนาม
Gup tahng tee roy ao wai duay kwahk nahm
On a path that’s lined with thorns
สุดแหลมคม ทิ่มแทง จนมันแทบจะทนไม่ไหว
Soot laem kom teem taeng jon mun taep ja ton mai wai
They’re so sharp and stab me until I nearly can’t take it

ชีวิต ถ้าไม่ยากเย็นขนาดนั้น
Cheewit tah mai yahk yen kanaht nun
If life wasn’t that difficult
สองมือจะมีเรี่ยวแรงขนาดไหน
Saung meu ja mee riao raeng kanaht nai
How much strength could our two hands develop?
แต่หัวใจของคน ยังยืนยันจะไม่ถอดใจ
Dtae hua jai kaung kon yung yeun yun ja mai taut jai
But the human heart still insists it won’t get discouraged

ในค่ำคืนที่ฟ้านั้นไม่มีดาว อยู่ตรงนี้
Nai kum keun tee fah nun mai mee dao yoo dtrong nee
During the nights without stars in the sky
ฉันยังคงก้าวไป
Chun yung kong gao pai
I’ll still move forward
ยังคงมีรักแท้ เป็นแสงนำไปในคืนที่หลงทาง
Yung kong [bad word] tae pen saeng num pai nai keun tee long tahng
I still have [bad word] love as my guiding light during the nights I get lost

วัน เวลาไม่เคยจะหยุดเดิน
Wun welah mai koey ja yoot dern
Time will never stop turning
ไม่ว่าอะไรเราคงต้องเดินไปกับมัน
Mai wah arai rao kong dtaung dern pai gup mun
Regardless of anything, we must also walk on
เก็บทุกความผิด พลั้งเป็นคำเตือนให้เราเข้าใจ
Gep took kwahm pit plung pen kum dteuan hai rao kao jai
Keep every mistake as a reminder for us to understand
ชีวิตเริ่มต้นที่คำว่าฝ่าฟัน
Cheewit rerm dton tee kum wah fah fun
Life starts with a [bad word] ขอเพียงใจเรา