Як ты безь мяне там, як я безь цябе тут 
Пачуцьцём чалавека цягне сэрца ў родны кут

Як быццам жартую
А ў сабе мацней крычу
“Я цябе ўратую!”
Толькі як ня ведаю

Ластаўка ў небе лунала праўду казала
Аб тым, дзе жывеш ты зараз
Я не спрачалась, ў вочы твае закахалась
На неба глядзеўшы часам

Прыпеў:
Ўголас трымаю, гонар
Гэта мая прастора
Гэта мая краіна
Край любы, край адзіны
Лепшае побач чую
Крылы свае ратую
Хутка ўсё добра будзе
Мілыя, вольныя людзі!

Дзе яно сэрца Радзімы?
Ў лесе, ці ў хаце, 
Ці паміж муроў цагліных?
Кволаю птушкаю ў небе
Водарам ніў, ці коласам 
Ў чэрствай глебе

Как ты без меня там, как я без тебя тут
Чувством человека тянет сердце в родной край
Как-будто бы шучу
А в себе сильней кричу
«Я тебя спасу!»
Только как не знаю

Ласточка в небе парит, правду говорит
О том, где живёшь ты сейчас.
Я не спорила, в глаза твои влюбилась
Изредка на небо глядя

Голос держу, гордость
Это мой простор
Это моя страна
Край любимый, край единственный
Лучшее рядом слышу
Крылья свои спасаю
Скоро всё будет хорошо
Мирные, вольные люди

Где оно сердце Родины?
В лесу, или в хате
Или средь стен кирпичных
Слабой птицей в небе 
Ароматом нив, или колосом
В чёрствой земле