- Добры вечар, дзеўчыначка, куды йдзеш?
Скажаш ты мне праўдачку, дзе жывеш.
- Добры вечар, дзеўчыначка, куды йдзеш?
Скажаш ты мне праўдачку, дзе жывеш.
- Я жыву ля рэчанькi, ля вады,
Збудаваўшы хатачку зь лебяды.
Я жыву ля рэчанькi, ля вады,
Збудаваўшы хатачку зь лебяды.

Я паставiў конiка ля варот,
А сам да дзяўчыначкi на парог.
- Адчынi, дзяўчыначка, адчынi,
Сама сябе крыўдачкi не чынi.

- Я ж табе ня буду дзьверы адчыняць,
Бо ты будзеш цэлу ночку начаваць.
- Ой ня буду, дзеванька, не буду,
Як узыдзе месячак, паеду.

- Ой ня буду, дзеванька, не буду,
Як узыдзе месячак, паеду.
- Ой ня буду, дзеванька, не буду,
Як узыдзе месячак, паеду.

Як узышоў месячак i зара:
- Бывай, бывай, дзеванька, здарава.
Я паставiў конiка на таку,
Ча.., ча.., дзеванька, ў дарогу.

- Хiба ў мяне розуму замала,
Каб я цябе ў дарогу чакала.
- Хiба ў мяне розуму замала,
Каб я цябе ў дарогу чакала.