Жібер мені мазалама мені
Өзің кеттің өз жолыңды таңда енді
Мен кеттім енді өте алысқа
Бақытты бол сүйгеніңмен жұбыңмен жараса
Жібер мені ұстама мені
Тарт қолыңды жеркенемін сенен
Ойландыңба ізін мен сенен алыстадым
Кәзір құдайға шүкір өзге менің бақытым

Сонау алыстағы келе жатқан құбылмалы
Әр бір жанның жолдары ауа райымен ұланды
Білмейміз әліде жорамалын күн қайда барып қайда батады
Сондықтан барлық адамдардың түндері таңға дейін қаранғы
А өмірдің өзі бір ертек мысалы
Ол ертекте махаббат тұрақсыздық танытады
Мың рет ойланып бір рет ақ толғанып
Қанша бір өзен кетті ағып білесіңғой тұрақсыз уақыт
Яу айым қашанғы керек уайым
Сені ойлаған сайын жынданып басым шайхаймын
Тізгінің өз қолыңда ендеше өз жолыңда
Қарамай айналаңа ие бол басқан қадамға
Жібер мені ұстама мына қараңғы қала
Жолдасым әрқашанда бет бұрмаймын сағанда
Бастысы колуныңа адал бол мені ойлама
Саған қойдым расында кетші бар қо қо та

Күз мезгілі сағыныш болсадағы мейлі
Жапырақ сарғайып солсадағы мейлі
Жылауды сезбейді кеудемдегі жүрегім
Жіберші енді мені бақытыңды өзгеден іздегін
Мен бір жолаушыдаймын сапарға аттанған
Жалғыздықпен сырласып түзу жолдан адасқан
Шаршаған шайқастан және жалған махаббаттан
Жүрегім дат басып суық темірге айналған
Бір сәтке жымиып қарадым мен уақытқа
Әр бір минуттың секундтары шешетіндей бақытты
Шешетін уақытпа жауап берші сұрағыма
Кетші сен менен алыс арқаңа мүлдем қарама
Қолымда қара гүл қара сезімдермен бірге
Кетіп барамын жүректің құлақ салмай әміріне
Айтқан сол сөзіңе сенбейді енді жүрек
Бақытты бол кезінде арман болған сүмелек)