Томпағым

Соңғы кездері есімнен таңдым күтемін деп жауапты,
Сені мазалап шаштым жинаған әрбір сауапты.
Қалтаңда біршама теңге берген әке-шешең,
Әрине мәңгі боласың, күтсем Мэрседеспен.
Екі жыл бұрын мамыр, бетіме шығып тамыр,
Сені есіме түсірді балшық аралас жаңбыр.
Үстіңе адам мінгізіп айтқаның, қателестім,
Тым әдемі түріңнен білмеді ғой ешкім.
Мен, болды, қайтып алам айтылған жылы сөздерді,
Соңғы нүктесі осылай боларын өзім сезбедім.
Өтірік алдыма келмеші көзіңді түкіріктеп,
Сезім дегенді баяғыда көмдім тік күрекпен.
Қасыңда толы шіріктер, олар қалтасы қалың,
 Мен сені құтқарғым келді, қалмады амалым.
Неге сен қайтып келдің, ол төсек те шамалы ма,
Менің өмірім жалғасуда баяғы қараңғыда.

Қ-сы: (х3)
Томпағым, менің маралым,
Қалмады енді амалым.
Өзіңсіз жалғыз барамын,
Сенімен жатпаған адам санаулы.