Вайна
Алесь Мікус

Я паеду заўтра на вайну,
Як было адгэтуль і заўсёды.
Я здабуду блаславення сотаў,
Мёду мужнасці сабе вазьму.

Я забыўся, што няма вайны.
Я згадаў, што так вайна вітае.
І жыццё наўкола расцвітае,
І наўпроці нас стаяць яны.

Я [bad word] ўсяго аддаць вайне
Чалавека, пад чыім сам тварам.
Напалёная пячонка варам
На крыві ўзрунелай дыване.

Словы ўсе ўздымаюцца ўдвая,
І нянавісць святасцю палае.
Гэта на’т не помста залатая,
Але пурпуровая вайна.