Кара да гынай урман, караңгы төн,
Яхшы атлар кирәк лә үтәргә;

Карурманга кергән чакта,
Кошлар сайраган чакта,
Ай, бигърәк моңсу шул чакта.

Заманалар авыр, еллар ябык,
Дус-иш кирәк гомер итәргә;

Карурманны чыккан чакта
Кисеп алдым пар каен,
Ай, аерылмаек, дускаем.