Þar var Draupnir
Ok Dolgþrasir,
Hár, Haugspori,
Hlévangr, Glóinn,
Dóri, Óri
Dúfr, Andvari
Skirfir, Virfir,
Skáfiðr, Ái.

Alfr ok Yngvi,
Eikinskjaldi,
Fjalarr ok Frosti,
Finnr ok Ginnarr;
Þat mun æ uppi
Meðan öld lifir,
Langniðja tal
Lofars hafat.

Unz þrír kvámu
Ór því liði
Öflgir ok ástkir
Æsir at húsi,
Fundu á landi
Lítt megandi
Ask ok Emblu
Örlöglausa.

Önd þau né áttu,
Óð þau né höfðu,
Lá né læti
Né litu góða;
Önd gaf Óðinn,
Óð gaf Hænir,
Lá gaf Lóðurr
Ok litu góða.

Ask veit ek standa,
Heitir Yggdrasill,
Hár baðmr, ausinn
Hvíta auri;
Þaðan koma döggvar,
Þærs í dala falla,
Stendr æ yfir grænn [bad word] 

Þaðan koma meyjar
Margs vitandi
Þrjár ór þeim sæ,
Er und þolli stendr;
Urð hétu eina,
Aðra Verðandi,
- [bad word] á skíði, -
Skuld ina þriðju;
Þær lög lögðu,
Þær líf [bad word] Alda börnum,
Örlög seggja.

Þat man hon folkvíg
Fyrst í heimi,
Er Gullveigu [bad word] studdu
Ok í höll Hárs
Hana brenndu,
Þrisvar brenndu,
Þrisvar borna,
Oft, ósjaldan,
Þó hon enn lifir.

Heiði hana hétu
Hvars til húsa kom,
Völu velspáa,
Vitti hon ganda;
Seið hon, hvars hon kunni,
Seið hon hug leikinn,
Æ var hon angan
Illrar brúðar.

Þá gengu regin öll
Á rökstóla,
Ginnheilög goð,
Ok um þat gættusk,
Hvárt skyldu æsir
Afráð gjalda
Eða skyldu goðin öll
Gildi eiga.