Nerdesiñ sen?
Bil, ayazda bütün alem.
Nerdesiñ sen?
Maña cevap berse barem.

*   *   *   *   *

Sema bulutlarnen közlerini yuma,
Zaman şimalge yüz berip mamurnı ete mahf.
Malüm martnı mahtap ketti küneş degen yosmam,
Amma maña dedi ki, nurlar bu onda ima.

Aman-aman suvuq sıma qaldıra ğafil,
Teessüf, limanıma olamadım nail.
İlk qar daneleri tabiatnı buzlarıt,
Zemin satır, boran şair - bu ayazlı yır.

Suvuqlıq tesirinden pıtaqlar,
Mort ola, atta olarnı sındırır qar.
Buna baqıp meraqlandım, tesadüfiy tüşünce,
Eger yüregim buzlasa, o da çatlarmı, acep?

Kerçek, eger qalpleriñiz buzlasa, mence,
Olarnı sıcaq celpnen qurtarmağa kerek tezce.
Özüñni çert, kün-geceler keçer,
Kendini canlı qalpten [bad word] etmege ne acet?

*   *   *   *   *

Beyaz suvuq sahra, acayıp resim.
Susmayıp nağmesini yırlay qar boran sesi.
Ayazlı yel essin, lâkin yazıq
Ki, evelden qılındı yapraqlar cenazesi. 

Keskin araret, israrlı manzara.
Aq ufuq efkârlı keyfini doğura. 
Teren teessurat: sukünetke dalğan er bir ayat,
Hayal süre yuqlağan nebatat.

İç bir şeynt acımayıp boran
Deryalarnı, özenlerni buzlatıp qaldırğan.
Aman bit zan peyda oldu: demek, suv olğan ayaz
Qattı olsa, iç bir şeyge yardım yapamaz.

Bu bizge has. Eger taş dayın qattı olsaq,
Şu qatiyet can alevini qılar yasaq. 
Soñu uzaq degil, biter qışnıñ suçu.
Baarge yöñeleyik Allah rizası içün.