როცა მზე ამობრწყინდება
და ზღვა რომ ალივლივდება
მთაშიც რომ ჩაიქროლებენ, სიონი,
გულს და სიყვარულს გაჩუქებ,
მოვივლი შენს ლამაზ ქუჩებს,
და ახალ ბათუმს სიმღერას გიმღერებ:
იმდენი ხანია მე შენს აყვავებას
ველი
უკვე იმდენი რომ თეთრი თმა შემეპარა
იხარე, იხარე, ახალო ჭაღარავ რომ
მოინანიო ძველი
ამაზე მართალი სხვა რაღა ვიმღერო რა….
(კიდევ რაა? )
ჩემო ერთადერთო, ჩემო ძვირფასო
მითხარ რა გიმღერო, რით დაგაფასო,
ჩემო სიამაყევ, ჩემო ბათუმო,
გულო აჭარულო, სულო ქართულო…
თოლიაც ჩაინავარდებს,
ჩაუფრენს ვარდისფერ ვარდებს,
და მაგნოლიებს ამ ჰანგებს გადასცემს….
დელფინებს მიუალერსებს,
გრძნობით უმღერებს ამ ლექსებს,
რომ ახალ ბათუმს (რაღაცა) უხდებაა..
მშვიდობა ერთობა სიკეთე და სიყვარული
შენდობა მამობა დედობა და ღირსება
ბათუმო შენშია ეს სულ ყველაფერი თქმული
ამაზე მართალი სხვა რაღა ვიმღერო, რა?
ჩემო ერთადერთო, ჩემო ძვირფასო
მითხარ რა გიმღერო, რით დაგაფასო
ჩემო სიამაყევ, ჩემო ბათუმო
გულო აჭარულო, სულო ქართულო..